Η ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΣΤΟ ΒΥΖΑΝΤΙΟ

 ΣΧΕΔΙΑΓΡΑΜΜΑ

https://atheo.gr/yliko/ise/ices/12.pdf 

https://users.sch.gr/mxenidou/istoriae/12/index.html 

https://atheo.gr/12-%ce%b7-%ce%b5%ce%ba%cf%80%ce%b1%ce%af%ce%b4%ce%b5%cf%85%cf%83%ce%b7-%cf%83%cf%84%ce%bf-%ce%b2%cf%85%ce%b6%ce%ac%ce%bd%cf%84%ce%b9%ce%bf/ 

ΚΟΥΙΖ

https://wayground.com/embed/quiz/64f8cb372b4a9c75acb47899 

Πώς βγήκε η φράση «μάλλιασε η γλώσσα μου» 

Όταν αναγκαζόμαστε να επαναλάβουμε κάτι πολλές φορές, λέμε πως «μάλλιασε η γλώσσα μου να το λέω αυτό».

Σύμφωνα με τον Τάκη Νατσούλη, η φράση προέρχεται από τιμωρίες της βυζαντινής εποχής, που ήταν ανάλογες με το παράπτωμα. 

Όταν  π.χ. ένας έλεγε πολλά, δηλαδή έλεγε λόγια που δεν έπρεπε να ειπωθούν, τότε τον τιμωρούσαν με έναν τρομερό τρόπο: Του έδιναν ένα ειδικό χόρτο που ήταν υποχρεωμένος με το μάσημα να το κάνει πολτό μέσα στο στόμα του. Το χόρτο, όμως, αυτό ήταν αγκαθωτό, στυφό και αρκετά σκληρό, τόσο που κατά το μάσημα στο στόμα του πρηζόταν και η γλώσσα, το ελατήριο δηλαδή της τιμωρίας του, άνοιγε, μάτωνε και γινόταν ίνες-ίνες, κλωστές-κλωστές, δηλαδή, όπως είναι τα μαλλιά.

Από την απάνθρωπη τιμωρία βγήκε και η παροιμιώδης φράση «μάλλιασε η γλώσσα μου», που τις λέμε μέχρι σήμερα, όταν προσπαθούμε με τα λόγια μας να πείσουμε κάποιον για κάτι και του το λέμε πολλές φορές.